Hoe ben jij in aanraking gekomen met de bergsport?
Thom: Voordat ik ging studeren heb ik een jongerenvakantie geboekt; een weekje buitensport in Schotland. Daar heb ik voor het eerst rots geklommen. Als student heb ik een voorklimcursus gevolgd op ‘de Klimmuur’ die toen nog op de Jaap Edenbaan stond (en nu van de NKBV regio Amsterdam is). Ook heb ik in die tijd de West Highland way in Schotland gewandeld,- met twee spijkerbroeken, gymschoenen en een katoenen tent. In 1994, in het eerste jaar van mijn promotieonderzoek, ben ik een lang weekend gaan wandelen in de Ecrin. Nadat ik ook nog een huttentrektocht om de Mont Viso heb gelopen, heb ik mij opgegeven voor cursussen bij de NBV (voorloper van de NKBV). Daarna was er geen houden meer aan, ik had mijn passie gevonden.
Anna: Toen ik aan het promoveren was ben ik met een meerdaagse huttentrektocht van de NKBV in de Alpen meegegaan, samen met mijn toenmalige vriend (nu echtgenoot Emil). Die tocht in de Alpen vonden we zo inspirerend dat we gelijk een klimcursus bij Klimhal Sloterdijk gevolgd hebben en ook de Rotsklimcursus bij de NKBV re gio Amsterdam, die toen op de toenmalige locatie van de regio ‘de Brandweer’ begon. Dat gaf een leuke club mensen om samen actief buiten iets te beleven. En het was ook een mooie ondersteuning om in de bergen meer te doen, zoals C1 en C2 cursussen. Het is fijn om rots en gletsjer ervaring te hebben om in Alpien terrein met vakantie te gaan. Inmiddels hebben we samen veel gewandeld, een aantal huttentochten met het gezin gedaan en vinden we het leuk om ook met z’n vieren te klimmen.

Welke bergsportactiviteiten beoefen jij zelf?
Thom: Ik ben een echte bergsport-omnivoor. De nadruk ligt op in de bergen zijn en tochten maken, klassiek alpinisme, graat- en multi-pitch rotsklimmen, (hutten) trektochten en wandelen. Tussendoor vind ik het rotsklimmen heel ontspannen en train ik max 1 keer per week in de hal voor sportklimmen. In de winter is het liefst toerskiën of toerlanglaufen. Boulderen doe ik zelden, drytoolen vind ik te zwaar en ijsklimmen is me toch wat te koud.
Anna: Ik vind veel aspecten van bergsport leuk zoals: kamperen in de Alpen, mooie wandelingen maken of een huttentocht. Met een groep(je), zoals op de Alpiene week met de regio, een gletsjertocht maken, of een eenvoudige multipitch route. Met het gezin, de kinderen zijn nu 12 en 15, boulderen we in het weekeinde wel eens, sportklimmen we nu af en toe een weekendje in België, of afgelopen herfstvakantie voor het eerst in zuid Frankrijk in Les Dentelles. We hebben nu ook onze eerste ervaringen met Klettersteig opgedaan. In de winter ski ik graag en heb vorig jaar voor het eerst een tourski tochtje gedaan!

Kan je wat vertellen over een mooie ervaring of tocht in de bergen of rotsen?
Thom: Eén van mijn meest intense ervaringen was de zelf georganiseerde expeditie naar de Langdak, Nepal. Een tot dan toe slechts eenmaal eerder beklommen, 6220m hoge berg in het Rolwaling gebied met prachtig uitzicht over de Himalaya. Een geweldige ervaring, met ook de spanning van het lopen in een onbekend gebied, zowel voor ons als voor de Sherpa’s. In Europa heb ik recent een paar hele mooie lange, klassieke graat toeren gemaakt: Traverse des Aquilles Rouges (Arolla gebied) en Traverse Aquilles de Mont Dorrees (Trient gebied). Intense, spannende en enorm lonende graatroutes van meer dan 12 uur met ongeëvenaarde uitzichten. Het zijn routes die je minimaal 3 dagen kosten, een aanloopdag, de tocht zelf en een hersteldag, maar dat meer dan waard zijn.
Anna: Met de regio Amsterdam zaten we voor onze Alpiene week 2021 in La Fouly (op de camping, Zwitserland). Wij waren er met onze kinderen en na het zien van een foto van de Bivak du Dolent, bij de La Maye op 2670 m, leek het mij wel een heel mooi avontuur om daar een nachtje met mijn zoon Kaj (toen 10) te gaan bivakkeren. Het jaar daarvoor hadden we al een keer met het gezin in een onbemand bivak geslapen, dus ik durfde het wel aan.
Met een mooi weer window in het vooruitzicht, zijn we vertrokken, 1050 hoogtemeters voor de boeg. Onderweg zagen we enorm veel bloemen, riviertje, steile paadjes, ladder sectie en een grote groep schapen - oppassen om niet uit te glijden over de keutels! Na ruim 4 uur zagen we eindelijk het hutje. In de laatste zon die we hadden, hebben we sneeuw verzameld voor de soep en thee. Zodra je het licht uit doet is het natuurlijk wel even spannend: de hut kraakt, de wind speelt en het regende wat. maar uiteindelijk beide best ok geslapen. We wonnen met dit avontuur samen zelfs de ‘hutten foto van de week’!

Thom, waar ben jij trots op wat je in deze bestuursperiode bereikt hebt?
Ik ben enorm trots dat de vereniging in de afgelopen 15 jaar een nieuwe locatie met eigen klimmuur heeft weten te bewerkstelligen in Osdorp. De hoeveelheid voeten die dat in aarde heeft gehad, zowel de oorspronkelijke verhuizing van de klimmuur van de Jaap Eden baan naar Osdorp en gevolgd door het bouwen van het eerste honk. Daarna de uitbreiding in samenwerking met de Nivon Bergsport Groep Amsterdam. En recent de klusdagen om ons eigen terrein en honk geschikt te houden voor de Amsterdamse bergsport. Het was ook geweldig om te zien hoe de vereniging de klimmuur heeft opengesteld in corona-tijd en daarmee veel bergsporters de mogelijkheid heeft gegeven ‘gewoon’ te blijven klimmen in de tijd dat indoor faciliteiten dicht waren en naar België reizen niet toegestaan.

Anna, hoe kijk jij tegen jouw komende bestuursperiode als voorzitter aan?
In de aanloop naar de ALV heb ik met een aantal regiogenoten die een activiteit organiseren of coördineren gesproken om hen te leren kennen en kreeg ik ook een vrij concrete vraag hierover: of ik nu als voorzitter alles op de schop wilde gooien of wilde veranderen. Dat is alleszins niet mijn idee! Ik ben een mensenmens met ervaring met het organiseren van activiteiten met gepassioneerde vrijwilligers. Ik heb 6 jaar in het buitenland gewoond in Azië waarvan ik 5 jaar voorzitter was van de Bootclub (met Catamarans en plezierbootjes). Gedurende die periode heb ik geleerd om met een team vrijwilligers activiteiten te organiseren voor een gemeenschap. Ik heb dus ook ervaren wat wel werkt en wat niet als je met elkaar iets goeds wil neerzetten. Ik vind het leuk om mensen die iets willen met hun passie in verenigingsverband te faciliteren en ik denk dat ik dat als voorzitter kom brengen.

Bestuur zijn van de NKBV Amsterdam is vrijwilligerswerk. Wat haal jij persoonlijk hieruit?
Thom: Voor mij is vrijwilligerswerk bij de NKBV het best te vatten in: “Egoïstisch altruïsme”. Ik krijg veel energie van het enthousiasme dat je ziet bij mede-NKBV-ers als ze een cursus volgen, zich voorbereiden op een zomer in de bergen, of gewoon lekker aan het wandelen of sportklimmen zijn. Naast energie, krijgen wij als vrijwilligers er ook nieuwe vrienden bij met wie we vervolgens weer samen van onze hobby kunnen genieten. Als je dan met deze vrienden op een camping of in een berghut zit, na te genieten van een tocht, dat is ‘onbetaalbaar’.
Anna: Ik deel volledig bovenstaande omschrijving van Thom. Niets aan toe te voegen!